Ik heb twee winters in de Pacific Northwest doorkruist en ik heb geleerd hoe ik voorbereid moet zijn op natte winter, sneeuw en ijs. In het algemeen mijn advies:

• spatborden ... of hou van je modderstreep, sterker nog, ik verleng mijn spatborden met panelen gesneden uit melkkannen

• ziplock pogies als je ze nodig hebt

• bril (houdt de regen uit je ogen en ook auto-spetters)

• een full-size fiets met een bagagedrager helpt echt omdat je een plek hebt om je kleding of kleding op te bergen

• als je ijs verwacht, dat houdt van leef op schaduwrijke, ongeploegde woonstraten, een paar spijkerbanden is een verstandige investering (ik heb een paar Schwalbe Marathon Winters)

• lichten: in de winter woon-werkverkeer brengt me op de weg voor zonsopgang en na zonsondergang moet ik zichtbaar zijn

• je patchkit en pomp: ik heb meer lekke banden gehad bij nat weer omdat nat rubber veel gemakkelijker snijdt dan droog rubber. Scherp grind, spijkers, bierflesjes, wat het ook is, ik heb meer kans op een lekke band bij nat weer.

Ik heb die bandenmaat of band niet gevonden loopvlak heeft voor mij een groot verschil gemaakt, ik heb geleerd dat je niet op een besneeuwde schouder kunt rijden, je wilt op zo min mogelijk sneeuw of ijs rijden, anders glijd je misschien gewoon de geul in. Noppen helpen niet bij sneeuw, diep loopvlak misschien. Voor gewoon oud nat weer heb ik geen problemen gehad met wegbanden, ik heb geen voordeel gehad van knobbels, ik heb zelfs mijn MTB-banden vervangen door wegbanden.

Veel succes met je woon-werkverkeer!

Over het algemeen wil je een aandrijflijn met lage versnellingen, de mogelijkheid om winterbanden (en misschien spatborden) te monteren en een fiets die wendbaar en manoeuvreerbaar is, maar in staat is om met weinig inspanning rechtop en stabiel te blijven.

Welke banden zijn geschikt voor sneeuw? Brede banden zijn goed, knobbels zijn goed, maar spijkerbanden helpen je op ijs en verpakte sneeuw (en misschien op verse maar natte sneeuw, hoewel dat discutabel is).

Hier is mijn doorloop op verschillende soorten fietsen en hoe ze het zouden vergaan als sneeuwfietsen:

Racefietsen hebben over het algemeen dunne banden en zijn ongeschikt voor ijs en sneeuw, hoewel er uitzonderingen zijn. De aandrijflijn heeft meestal die lage versnellingen, maar deze zijn gebouwd voor snelheid, niet voor langzaam rijden. Wegaandrijvingen zijn relatief kwetsbaar en worden eerder beschadigd door strooizout en ijs.

Toerfietsen kunnen worden uitgerust met winterbanden, en ze hebben meestal ruimte voor spatborden en die spijkerbanden (hoewel er een opeenhoping van sneeuw tussen de band en het spatbord kan komen) ). Ze zijn behoorlijk stevig en kunnen tegen een stootje, en de aandrijflijn kan goed met strooizout omgaan zolang je het af en toe schoonmaakt, maar je krijgt waar je voor betaalt: een foodstalen toerfiets is zwaar en duur. Deze hebben ruimte om spatborden te monteren. Toeraandrijvingen zijn gebouwd met lage, lage versnellingen om heuvels te beklimmen met een lading kampeer- en kookspullen - en lage versnellingen zoals deze zijn geweldig voor tractie op ijs.

Vouwfietsen zijn verbazingwekkend handig in de stad, omdat ze klein inpakken (denk aan opslag in een stadsappartement en ze meenemen op openbaar vervoer). Kleine wielen kunnen moeilijk te vinden zijn met spijkerbanden, maar zijn verbazingwekkend wendbaar. Mijn Dahon Curve met 16 "knobbelige banden doet een respectabel werk in de sneeuw. Nadeel: een beetje duurder dan een fiets van vergelijkbare kwaliteit, omdat het ingewikkelder machines zijn. Omdat ze vouwen. Een voordeel is dat deze fietsen worden vaak geleverd met interne naven, die verbazingwekkend goed bestand zijn tegen sneeuw en strooizout.

Mountainbikes zijn gebouwd voor paden en vuil, worden geleverd met 26-inch banden - gemakkelijk te vinden winterbanden want, en voorraadknobbels kunnen lichte sneeuw en ijs al redelijk goed aan. Meestal is er ook ruimte voor spatborden. Mountain-aandrijflijnen hebben de lage versnellingen die u wilt voor tractie op gladde oppervlakken. Of de aandrijflijn een winter aan kan, hangt af van de fiets, maar de meeste moeten vergelijkbaar zijn met een toerfiets.

BMX-fietsen - Ik weet niet zeker of je hier spatborden op kunt monteren, maar ik denk dat dat 'touch-and-go' is. 20 "spijkerbanden zijn niet ongehoord. Zou een goede sneeuwfiets zijn als je er banden en spatborden voor kunt vinden. Mijn ervaring met fietsen met kleine wielen doet me vermoeden dat deze misschien een beetje zenuwachtig zijn op sneeuw - maar de lage Het zwaartepunt zou dat kunnen compenseren. Heeft iemand hier een opmerking over?

Cruisers zijn een beetje zoals mountainbikes met een lange wielbasis, een meer rechtopstaande en comfortabele positie, en dat zijn ze ' zijn niet gebouwd voor snelheid of bergbeklimmen. Ongeschikt voor sneeuw of ijs, tenzij je in een erg vlak gebied woont en het prima vindt om erg langzaam te varen. Cruisers hebben vaak interne naven of zelfs een aandrijving met één snelheid, ideaal voor het omgaan met sneeuw en strooizout.

Uiteindelijk, tenzij het een zeer delicate aandrijflijn heeft, zou ik de mountainbike gebruiken voor sneeuw en ijs. Deze fietsen zijn al gebouwd voor zware omstandigheden en, belangrijker nog, je kunt vrij eenvoudig 26 "spijkerbanden krijgen. BMX-fietsen hebben meestal 20" banden, die moeilijker (maar niet onmogelijk) zijn om spijkerbanden voor te vinden.

Als u uw nieuwe fietsen in een betere conditie wilt houden en een fiets wilt kopen die speciaal is bedoeld om in de winter te rijden - nauwelijks onredelijk, veel rijders doen dit omdat rijden in de winter zwaar is voor een aandrijflijn - overweeg dan een gebruikt staal of aluminium hardtail mountainbike. Het hardtail-frame geeft je ongelooflijke controle. Er is een vraag over platte staven versus stijgbuisstaven (evenals de lengte van de steel) hier. (Die fiets zal in de zomer zowel als winterfiets als als fiets voor grindpaden worden gebruikt.)

Na een paar winters als Fietskoerier in Toronto te hebben gewerkt, ben ik een grote fan geworden van de "fixed-gear conversie" voor algemeen rijden onder alle weersomstandigheden, maar vooral in de winter.

Het enige wat je nodig hebt, is een degelijk oud racefietsframe met horizontale verlagingen waar je niet echt om geeft, een band met medium profiel en een naaf en velg waar je je prettig bij voelt op de rug. En natuurlijk een paar fatsoenlijke remmen. Ik gebruik liever een ketting / tandwiel / kettingblad van 1/8 inch, omdat ik vind dat het gemakkelijker is om winterslib snel te verwijderen en minder snel bevriest.

Een goed spatbord aan de achterkant is ook een verstandige beslissing.

Ik vind dat, met uitzondering van grote stormen en zeer vroege ochtenden (voordat de sneeuw wordt opgeruimd), dat de oude racefietsframes, hoewel ze vrij licht zijn als ze gestreept zijn van derailleurs en achtercassettes, nog steeds voldoende gewicht hebben om door enkele centimeters sneeuw te blazen terwijl je toch licht genoeg bent om wendbaar genoeg te zijn om veilig met het verkeer mee te rijden.

Maar meestal vind ik dat de vaste schijf twee grote voordelen biedt, die beide handig zijn om in leven te blijven. Ten eerste merk ik dat handbreuken na een paar goede stops de neiging hebben om te bevriezen en dat je breekvermogen aanzienlijk wordt verminderd. Ten tweede helpt het feit dat u tijdens het rijden kunt voelen hoe uw band op de weg rijdt, uw tractie echt onder controle te houden. Dat zal u helpen om niet te vallen in minder dan ideale wegomstandigheden.

Geen specifiek type fiets. Het hangt allemaal af van de banden:

Als je op lichte sneeuwbrij of natte wegen rijdt: gewone banden met spatborden .

Als je rijdt in samengepakte sneeuw, zware sneeuwbrij: brede knobbelige banden . Het spatbord past waarschijnlijk niet, dus je hebt een van die clip-on spatborden nodig die aan de zadelpen worden bevestigd om te voorkomen dat het achterwiel constant koude modder op je achterste gooit.

Als je op ijs rijdt: Doe het niet . Hoewel ik heb gehoord van spijkerbanden.

Deze quad, uitgevonden door een Zweedse kerel, blijkt de ultieme fiets in de winter te zijn:

Voor meer informatie en om te zien hoe het presteert op besneeuwde en ijzige wegen: http://inhabitat.com/innovative-swedish-cyclist-designed-an-all-weather-bike-that-looks-like-a-car/

Tot mijn grote verbazing deed mijn Dahon 20-inch vouwfiets het erg goed de laatste keer dat het hier sneeuwde. Het lage instapframe en de behendige, kleine wielmaat werkten goed. Ik was zelfs in staat om het zadel te verlagen (het heeft een quick-release) en maak er een slee-run van.

Sneeuw is eerder uitzondering dan regel in deze wereldwijd opgewarmde tijden voor de meeste steden. De voordelen van het rijden in de stad van de map met kleine wielen lijken mij te zijn:

• Wendbare wielmaat werkt goed om door het verkeer te komen.
• Kan worden geparkeerd bij de receptie, onder een bureau of onder een pubtafel, zodat het niet hoeft te worden geparkeerd waar de dieven rondlopen.
• Rechtopstaande positie is goed om te zien wat er om je heen is.
• Wordt geleverd met een rek om spullen te vervoeren.
• Wordt geleverd met een set van spatborden om u schoon te houden.
• Opvouwbaar zodat u hem in elke trein, metro en bus kunt nemen.
• Gaat ook in taxi's en in de auto van vrienden.
• Snel weg van verkeerslichten, aangezien de kleine wielmaat en het lichte gewicht helpen bij het accelereren .
• U hoeft uw voeten niet bij verkeerslichten neer te zetten, aangezien het zwaartepunt enorm laag is.
• Kan heel gemakkelijk trappen op en af ​​worden gedragen.
• Een klein wiel werkt als een afschrikmiddel voor het nemen van kortsluitingen op het wegdek.
• Kan voeten op de bovenbuis plaatsen tijdens vrijloop.
• Kan andere fietsers verrassen die verwachten dat 'winkelfietsen' dat doen wees langzaam.
• Draaigreepversnellingen zonder dat er teveel van zijn, passen bij het rijden in de stad.
• Het belangrijkste is dat het leuk is om te rijden. Je bent je niet echt bewust van de fiets omdat je geen enorm wiel voor je ziet of een 'landhek' hebt om over te stappen. Meer als een vliegend tapijt.

Ik rijd elk jaar met mijn BMX in de sneeuw en ik heb er geen problemen mee gehad, ze zijn onvoorstelbaar robuust, dus ze kunnen bijna alles verdragen wat je maar kunt bedenken. de kleine overbrengingsverhouding helpt bij ijzige omstandigheden en vooral bij het ploegen door verse sneeuw. Het is niet moeilijk om een ​​goede band te vinden die in de sneeuw zal werken, aangezien BMX's zo universeel zijn met andere soorten van hun oefenbanden, die prima werken. Verder is het mogelijk om normale spatborden aan de achterkant van een BMX te monteren via de zadelpen, maar de kans is kleiner dat ze voor de voorkant werken vanwege de verminderde lengte van de onderbuis.}

Het belangrijkste is dat je de sneeuw in gaat. , en heb plezier op je fiets.